Into the New World
In de week voor mijn vertrek naar San Francisco kreeg ik van mijn ouders een 'organizer' mee. Ze wilden mij iets van deze tijd meegeven waar ik ook nog wat aan zou hebben. Nu hoef ik nooit meer al die adressen opnieuw in te schrijven bij het in gebruik nemen van een nieuwe agenda. Met mijn eigen Personal Black Box ga ik ge-upgrade een nieuw tijdperk in. Zelfs deze eerste Items column heb ik er op geschreven. Of is het 'ermee' geschreven? Hoewel ik per abuis de eerste versie totaal gewist heb en uiteindelijk alles nog eens over moest tikken bij gebrek aan een verbinding tussen de organizer en computer...
In diezelfde week bracht ik diezelfde ouders van mij hun eerste eigen en nieuwe computer. Vijftien jaar nadat ik er zelf aan verslingerd raakte krijgen ze er ineens (?) tijd en belangstelling voor. Nu bestuderen ze trots en enthousisast de bewegingen van de cursor, het klikken van de muis, het openen van mapjes die eigenlijk geen mapjes zijn en het opslaan van documenten. Drie keer per dag belden ze me op. 'Kan het geen kwaad als je hem de hele dag aan laat staan?' en 'Hoe moet ik hem uitzetten?¹
Die ouders van mij snappen dat er nieuws aan hun oude vertrouwde wereld wordt toegevoegd. De computer is ook bij hen niet meer weg te denken.
Mij wordt regelmatig gevraagd of het nu wel wat wordt met die nieuwe media. Bedrijven en reclame bureau's weten er eigenlijk geen raad mee. Het kost een hoop geld en wat levert het op? Natuurlijk wordt het wat met die nieuwe media (Hoezo en wat 'nieuwe' media? Hoelang steek je je giromaatpasje al in de sleuf?).
Nieuwe media - ik haat die naam eigenlijk - kun je niet vergelijken met al die 'oude' media. Het is niet iets wat je weet, het is iets wat je moet ontdekken. Het is geen antwoord, het is een vraag. Weet ik veel wat nieuwe media is! Het is het leven in de 21ste eeuw en alles wat daarbij hoort. Steek er wat tijd in. Verwacht niet dat je het meteen terug ziet, maar je wordt er wel wijzer van. Om met Jan Cremer te spreken - toen hij nog met zijn tijd meeging: 'Niet lullen, maar poetsen'.
Doen dus, net zoals die ouders van mij. De mist van de abstractie van computers zal snel opgetrekken en een nieuwe realiteit zal opdoemen.
Wired is ook zo. Misschien lukt het niet meteen, maar het moet wel gebeuren. De tot tweemaal to mislukte beursgang heeft het aantal nieuwe projecten gereduceerd en minder goed lopende worden opgeheven. Too big too fast, too complicated and too confusing. Er valt veel te leren over communicatie. Waar blijven de menselijke verhoudingen.
De nieuwe media wereld is een harde. Survival of the fittest. Maar met inventiviteit en creativiteit kun je beperkte middelen gebruiken om te laveren tussen overleven en het realiseren van kwaliteit in het leven.
Nu ik hier zo op 10 km hoogte mijn eerste stukje intik op het gummetjes toetsenbord, voel ik me als een'transfer' voetballer op weg naar zijn nieuwe team. De laatste 7 jaar heb ik eigenlijk alleen maar zo'n beetje gesoleerd in Barcelona, bij de VPRO en bij Wild Plakken. Wat zal mijn positie zijn...? Ik heb lange tijd niet in een team gewerkt, maar samenspel is niet mijn slechtste eigenschap. Af en toe scoren wil ik ook wel. Rechtsbinnen van'the Premier League of New Media'.
Het is jammer dat de VPRO de kans heeft laten lopen echt mee te doen. In plaats van nieuwe radio en tv programma's zouden er meer makers van programma's op de Internet Web-sit geronseld moeten worden. Het wordt toch niks met dat derde net. Ga ondergronds, ga op het net. Maar dan met veel en met visie!
MaxK, december 1996
<----