Never mind TV, here's me...
'Cool' is hier wellicht het meest gebruikte woord. Iets is 'cool', iemand is 'cool', muziek is 'cool', kunst is 'cool'. Je zegt het wanneer je iets waardeert, wanneer je iets erg mooi of goed vind. Iedereen zegt het en ik merk dat ik - zij het schoorvoetend - me er op betrapt het zelf af en toe te gebruiken. 'Shoot!' is er nog zo eentje. Eigenlijk bedoelen ze 'shit!', maar 't is toch minder 'cool'. Ik vraag me dus terecht af hoe Amerikaans ik kan, zal en wil worden in de komende periode. Maar dan, California is niet typisch Amerikaans en ook Wired heeft de naam dat niet te zijn.
De groei van het bedrijf is de ontwikkeling van de 'corporate identity' ruimschoots voorbij gestreefd. Het oorspronkelijk tijdschrift logo - "kom we gaan een blaadje maken" - is nu bedrijfs logo en moet op zowel voor bedrijf als alle produkten worden toegepast zonder dat daar ooit rekening mee is gehouden. Hoe konden ze dat nou weten, nietwaar?
Voor ontwerpers en management is het inmiddels dè discussie geworden. Hoever kunnen we afwijken van- en variëren op dat heilige logo en toch de verschillende identiteiten weergeven?
Ik heb de indruk dat het bedrijf nog zo in zijn groeistuipen zit dat het bijkans verspilde energie is om me er erg druk over te maken. Dat ik zelf eigenlijk nooit zo voor een getroomlijnde aanpak ben, heb ik ook al laten weten. "Oh, you Dutch are so liberal...!"
De lokale Wired conglomeratie - tijdschrift, websites, boeken en televisie - bestaat uit zo'n 250 mederwerkers, verdeeld over twee gebouwen en drie en een halve verdieping. Van de 30 ontwerpers is de helft interactief en de rest grafisch. We ontmoeten elkaar tijdens de lunch, bij een borrel na het werk, gaan naar de film of uit eten. Ik heb trouwens nog nooit zo vaak buiten de deur gegeten als hier. Zelfs niet tijdens mijn Barcelona periode! Niet dat het eten hier slecht is, maar het werd zo erg dat ik me er toe gedwongen heb minimaal vier dagen per week zelf te koken. Voor de contemplatie! 's Zaterdags sla ik op de eenvoudige boerenmarkt voor de hele week in. Af en toe fiets ik - ruim een kwartier - naar de dichtsbij zijnde Safeways voor de resterende aanvullingen.
Trouwens nooit gedacht dat ik de trotse bezitter van een mountain bike zou zijn. Tweede hands op de kop getikt. In vliegende vaart zoef ik de heuvels af, klaar om te remmen voor de immer op rood springende stoplichten. Helm op, want je weet maar nooit met dit verkeer!
Een andere lokaal sociaal gebeuren waar ik me ook aan overgegeven heb, is de wekelijkse 'Friday night city skate'. Een ongeorganiseerd gezelschap van soms enkele honderden deelnemers toert op in-line skates over een route van 12 mile door de binnenstad. Het is een indrukwekkende gebeurtenis waarbij jong en oud, gevorderd of beginnend zich futurisch uitrust met hi-tech skates, pols, elleboog en kniebeschermers, helmen en rood knipperende lichtjes. Niets vermoedende toeristen schrikken zich een hoedje wanneer deze vervaarlijk uitgedoste meute hun pad kruist.
Omdat wij Nederlanders bij geboorte al kunnen schaatsen sloeg ik geen gek figuur voor de eerste keer. Hoewel het wel erg vreemd is om een heuvel op te schaatsen, eh... strompelen. Binnenkort meer over snowboarding, wild water rafting en bunji-jumping...
Hoe Amerikaans je kunt worden laten Tom Petty and the Heartbreakers, Brian Adams en 'The Boss' me weten over de FM/Stereo van mijn nieuwe oude gedeukte '85 Ford Ranger pick-up truck.
In een roes rijd ik over de Golden Gate Bridge met zicht op de duizenden twinkelende lichtjes van deze intrigerende stad. Home of the hip, hot, happy and homeless. De bakermat van flower power en digital revolution!
In Wired Magazine is 'The Netizen' een rubriek waarin de houding van de nationale politiek ten opzichte van de digitale revolutie wordt bekritiseerd. Voor de televisie versie zijn in totaal vier uitzendingen af gemaakt: 'The Netizen', 'The Future of War', 'Encryption' en 'Social Security'.
De laatste twee liggen nu onuitgezonden op de plank: de uitzendingen via MSNBC (Microsoft NBC) kabelnetwerk zijn gestopt. Het oorspronkelijke uitgangspunt om politieke 'Wired items' bij de recente presidents verkiezingen te becommentariëren was niet gelukt. Er is dus geen goede reden om het programma zonder die context te continueren.
Inmiddels liggen er weer nieuwe ideeën op tafel en wordt met verschillende geïnteresseerden gepraat. Wired is 'hot' voor tv. De bijkomende vraag blijft echter: How can we sell the product?
Verkoopbaarheid is altijd een succes. Groot of klein. Onverkoopbaarheid is per definitie de dood van een plan. Dat beland dan direct rechts onder op het beeldscherm in de prullenbak. Amerikaanser kan het niet.
MaxK, januari 1997
<----