|
door: Qvex Traneq |
|
|
| Jan Fabre was een stuk onbenul, maar hij had tentoonstellingen en ik een minimumuitkering. Voor de rest lag echter alles in het vergiet om van ons drieën (incl. Franco Franci) gezworen Kunstbroeders te maken. Edoch de besten winnen, zeker als hun strijd het marktstelsel dient. Maar, nu vrije concurrentie het Allerhoogste blijkt mag ook dit : een waarlijk bittere trap tegen de achterpoort van Prins Charmant.
Jan had een expo in (daarna verdwenen) galerie Workshop'77 getiteld "WETS-kamer" en natuurlijk was ik - als notoir free-loader - present om de nodige expertises uit te voeren. |
Vanaf het begin lagen de plakjes Spanning keurig op dienbladen geserveerd. Om beurt werden de invités immers door een schone in verpleegsteroutfit, genodigd naar de lagergelegen tentoonstellingsruimte. Plaatsgenomen in een glimmende rolstoel zwoegde ze mij door hoogpolig tapijt, tot bij alledaagse voorwerpen in glazen WECK- potten. Grote Kunst, ik was sprakeloos. De dame niet. Langs de neus weg zei ze dat "Doctor Jan" mij zodadelijk à rato van 300,-Bef. in zijn kabinet zou ontvangen. 300 frank. Tien pils. Zou Kunst mij zoveel waard zijn Dames en Heren? Forget it, er zijn wel belangrijker dingen dan dat. De groeten van Traneq bijvoorbeeld. |
|
TYP FRONT | | SOUVENIRS INDEX | | VOLGENDE -->
©1995 TYP/Typografisch Papier and the author
|