|
door: Qvex Traneq |
|
|
| Staand op verradelijke klapstoeltjes zagen we Tante Terry haar entree maken. En al gelijk kondigde ze een spelletje aan. Een meisjesteam werd uitgekozen, dan was het aan ons. "Waar zit er hier een sterke jongen?" ( ... ) "Ah! Daar, een kapoen met wit haar!" Boezemvriend Herman baande zich naar het podium voor een formele babbel. Daarmee was de teerling ook geworpen. Ik zou als spelpartner gevorderd worden, en dat was nu wel het laatste wat ik mijzelf in dit korte leven toewenste. Terry: "Wel, waar zit 'em?!". Duizenden vingers wezen in mijn richting. Waarbij een zelfde aantal kelen verkeerdelijk mijn naam | skandeerden: Gerard, Gerard, Gerard! Het werd spitsroede lopen. En het spel moest nog beginnen. Elk teamlid kreeg inpakkoord om, met aan het staartje een houten gordijnring. Voorover gebogen - met onze kont naar de zaal - moesten we de ring om een flessenhals dirigeren. Het gejoel werd onaards toen de tegenpartij - in no time - de klus klaarde. Schande was ons deel, gehoon kon niet op.
Onder geforceerd applaus dropen we af. Herman deerde het geen zier, wellicht vertrouwd met het motto "Maakt niet uit wat je er op zo'n podium van bakt, als je maar in de belangstelling staat." |
|
TYP FRONT | | SOUVENIRS INDEX | | <-- VORIGE | | VOLGENDE -->
©1995 TYP/Typografisch Papier and the author
|