door: Kees Maas |
|
Waar komt toch die gewoonte van kunststichtingen vandaan, om bij alle kunst die ze kopen kortingen te bedingen? Een gewoonte die ronduit beledigend is voor kunstenaars en de aanbieders van kunst alsook voor toegewijde kunstliefhebbers. Met de vraag om korting wordt impliciet beweerd, dat het werk minder waard is dan de vraagprijs; in letterlijke zin is het een misprijzing. De particuliere kunstkoper, die de vraagprijs neertelt, kan vermoedelijk |
rekenen op hoongelach van de kunststichtingen. De kleinen onder hen betalen immers minimaal 10 procent minder voor exact hetzelfde werk, terwijl de grote en rijkere stichtingen inmiddels al tot 40 procent minder betalen!
Dat roept herinneringen op aan de zelfingenomen fraudeur, die vindt, dat belasting betalen iets is voor de dommen.
Overvraagt de kunstenaar? lees verder --> |
©1995 TYP/Typografisch Papier and the author
|