| Een zwart vierkantje, een wit vierkantje, nog een zwart vierkantje: het scherm van mijn Powerbook blijkt van korte afstand een ministeck aan vierkantjes. Mooi. Vreemd, maar mooi. Ik tuur ernaar alsof ik voor het eerst naar het scherm kijk. En misschien is dat ook wel zo. Ten minste: van 10 centimeter afstand. Wat een vierkantjes. Nooit beseft dat ze met zovelen waren. Als ik mijn hoofd weer achteruit beweeg zie ik weer wat al die vierkantjes voorstellen: een letter, een woord, een zin.
|
Harnad@ecs.soton.ac.uk, lees ik, een e-mail adres. Erachter staat: Behavioral & brain sciences target article preprints. Ergens aan een universiteit in Engeland heeft men een artikel geschreven, flitst het door me heen, vervolgens de pagina opgemaakt, op het Internet geplaatst, over de telefoonlijn gestuurd, maar alles wat ik hier zie is een mozaïek van vierkantjes. Letters noemen ze dat. Ben ik de enige die vierkantjes leest?
lees verder -->
|